نوروز در قرن دوم و چهارم

هر جا نوروز هست آنجا ایرانشهر است.

هدایای نوروزی در دربار معاویه در شام

سالهای 40 هجری

ومن جوده (عبیدالله بن عباس اجود اهل الحجاز): أن معاوية بن أبي سفيان أهدى إليه وهو عنده بالشام من هدايا النيروز حللاً كثيرة ومسكاً وآنية من ذهب وفضة ووجهها مع حاجبه، فلما وضعها بين يديه نظر إلى الحاجب وهو ينظر إليها، فقال: هل في نفسك منها شيء? قال: نعم والله، إن في نفسي منها ما كان في نفس يعقوب من يوسف عليهما السلام؛ فضحك عبيد الله، وقال: فشأنك بها فهي لك. (عقد الفرید، لابن عبد ربه)

آوازهای نوروزی در بغداد

آوازهای نوروزی در دربار المکتفی بالله  (متوفی 290 قمری/ 908 میلادی) خلیفه عباسی در بغداد

وأما الصوت الذي في تهنئة النوروز فلأنفسنا عملناه؛ إذ لم يكن لنا من يدبر مثل هذا معه غيره. وقد كتبنا شعره  وشعر الآخر، وإيقاع كل واحد منهما خفيفٌ ثقيل، والصنعة فيهما تستظرف:

خلیفه ها همگی گرد آمدند برای همۀ انچه رساندند و هدیه کردند در نزد امام المکتفی بالله
هزاران هدایای نوروزی او راست و این شعر از آن میان آهنگش را کسی نمی شناسد.

الأغاني، أبو الفرج الأصبهاني، الصفحة : 966

کتاب النوروز و المهرجان

أبو الحسن علي بن هارون بن علي که از دوستان ابن ندیم صاحب الفهرست بوده و در سال 352 در هفتاد و شش سالگی در گذشته است کتابی داشته به نام «كتاب النوروز والمهرجان». این کتاب اگر مانده باشد باید حاوی اطلاعات جالبی باشد از نوع نوروزنامه منسوب به خیام.

 نام این کتاب النوروز و المهرجان در کتابی به نام «كتب حذر منها العلماء»  (ج2 /ص 195) در شمار کتابهایی آمده که عالمان از آنها حذر کرده اند.

 كتب حذر منها العلماء، به قلم مشهور حسن آل سلمان.  الناشر: دار العصيمي. سنة النشر: 1995